最近我发现了一个基于 mdframed 的环境，我用它来排版我的例子......问题是程序插入了分页符，并且示例文本内部有很大间隙......无法完全重现这种情况..但是在下一个 MWE 中有两个空白页，也许它们出现的原因是相同的...请注意，过去我使用 mdframed 没有任何问题，也许问题与在这种情况下使用 mdframed 的方式有关..输出文本是希腊语，只需忽略它..非常感谢！！
\documentclass{memoir}
\usepackage[american,greek]{babel}
\usepackage[iso-8859-7]{inputenc}
\usepackage{amsmath}
\usepackage{amsfonts}
\usepackage{amssymb}
\usepackage{amsthm}
\usepackage{mathtools}
\usepackage{wrapfig}
\usepackage[usetwoside,framemethod=TikZ]{mdframed}
\usepackage[a4paper,
inner=1.55cm,
outer=1.55cm,
left=1.55cm,
right=1.55cm,
top=1.58cm,
bottom=1.58cm,
headsep=4mm]{geometry}
\def\blackink{\special{color cmyk 0 0 0 1.}}
\def\whiteink{\special{color cmyk 0 0 0 0}}
\newcounter{example2}[chapter]
\def\theexample2{\thechapter-\arabic{example2}\blackink}
\newenvironment{example2}[2][]{%
\refstepcounter{example2}%
\ifstrempty{#1}%
{\mdfsetup{%
frametitle={%
\tikz[baseline=(current bounding box.east),outer sep=0pt]
\node[anchor=east,rectangle,fill=blue] % blue!20
{\strut \whiteink ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ~\theexample2\blackink};}}
}%
{\mdfsetup{%
frametitle={%
\tikz[baseline=(current bounding box.east),outer sep=0pt]
\node[anchor=east,rectangle,fill=blue] %blue!20
{\strut \whiteink \textbf {ΠΑΡΑΔΕΙΓΜ}~\theexample2:~\whiteink#1\blackink};}}%
}%
\mdfsetup{innertopmargin=3pt,linecolor=blue!20,%
linewidth=2pt,topline=true,%
frametitleaboveskip=\dimexpr-\ht\strutbox\relax
}
\begin{mdframed}[hidealllines=true,backgroundcolor=black!10]\relax%
\label{#2}
}{\end{mdframed}}
\begin{document}
\begin{example2}[Παράδειγμα]{}
Σε αυτό το παράδειγμα αποδεικνύουμε ορισμένες από τις ιδιότητες του Πίνακα 4.1 έτσι ώστε να εξοικειωθούμε με τον τρόπο χειρισμού αυτών των σημαντικών ιδιοτήτων και ταυτόχρονα να θεμελιώσουμε μία βάση για την επίλυση κάποιων από τα προβλήματα που περιλαμβάνονται στο τέλος του κεφαλαίου. Θα αποδείξουμε μόνο τις ιδιότητες του αριστερού μέλους έχοντας στη διάθεσή μας εκείνες του δεξιού μέλους, ενώ το αντίστροφο αποδεικνύεται με ένα τρόπο παρόμοιο με τις αποδείξεις που θα παραθέσουμε εδώ.
Θεωρείστε για παράδειγμα την Ιδιότητα 3, η οποία διαβάζεται ως εξής: εάν $f(x,y)$ είναι μία πραγματική συνάρτηση, τότε το πραγματικό μέρος του μετασχηματισμού της κατά \textlatin{Fourier} είναι άρτιο, ενώ το φανταστικό της μέλος είναι περιττό. Με εντελώς ανάλογο τρόπο, εάν ένας μετασχηματισμός \textlatin{Fourier} έχει πραγματικό και φανταστικό μέρος που είναι άρτια και περιττά αντίστοιχα, τότε, ο αντίστροφος μετασχηματισμός είναι μία πραγματική συνάρτηση. Αυτή η ιδιότητα αποδεικνύεται με τον ακόλουθο τρόπο: Στη γενική περίπτωση, η συνάρτηση $F(u,\upsilon)$ είναι μιγαδική και επομένως μπορεί να εκφραστεί ως το άθροισμα ενός πραγματικού και ενός φανταστικού μέρους, έτσι ώστε να γράψουμε $F(u,\upsilon)=R(u,\upsilon)+jΙ(u,\upsilon)$. Κατά συνέπειαν θα είναι $F^*(u,\upsilon)=R(u,\upsilon)-jI(u,\upsilon)$. Επίσης θα έχουμε $F(-u,-\upsilon)=R(-u,-\upsilon)+jI(-u,-\upsilon)$. Ωστόσο, όπως αποδείξαμε παραπάνω, εάν η συνάρτηση $f(x,y)$ είναι πραγματική, τότε θα είναι $F^*(u,\upsilon)=F(-u,-\upsilon)$ το οποίο, σύμφωνα με τις τελευταίες δύο εξισώσεις, σημαίνει πως $R(u,\upsilon)=R(-u,-\upsilon)$ και $I(u,\upsilon)=-I(-u,-\upsilon)$. Επομένως, σύμφωνα με τις Εξισώσεις (4.6-11α) και (4.6-11β), οι συναρτήσεις $R$ και $I$ θα χαρακτηρίζονται από άρτια και περιττή συμμετρία αντίστοιχα.
Στη συνέχεια, ας αποδείξουμε την Ιδιότητα 8. Εάν η συνάρτηση $f(x,y)$ είναι πραγματική, γνωρίζουμε από την Ιδιότητα 3, πως το πραγματικό μέρος του μετασχηματισμού $F(u,\upsilon)$ είναι άρτιο; επομένως, προκειμένου να αποδείξουμε την Ιδιότητα 8, όλα όσα έχουμε να κάνουμε είναι να αποδείξουμε πως εάν η συνάρτηση $f(x,y)$ είναι πραγματική \emph {και} άρτια, τότε, το φανταστικό μέλος της $F(u,\upsilon)$ είναι ίσο με το μηδέν (δηλαδή, πως η συνάρτηση $F$ είναι πραγματική). Για να το κάνουμε αυτό ξεκινούμε από την εξίσωση
\begin{equation*}
F(u,\upsilon)=\sum_{x=0}^{M-1}\sum_{y=0}^{N-1}f(x,y)e^{-j2\pi(ux/M+\upsilon y/N)}
\end{equation*}
το οποίο διαδοχικά μετασχηματίζεται ως
\begin{align*}
F(u,\upsilon)&=\sum_{x=0}^{M-1}\sum_{y=0}^{N-1}[f_r(x,y)]\:e^{-j2\pi(ux/M+\upsilon y/N)}=
\sum_{x=0}^{M-1}\sum_{y=0}^{N-1}[f_r(x,y)]\:e^{-j2\pi(ux/M)}e^{-j2\pi(\upsilon y/N)}\\
&=\sum_{x=0}^{M-1}\sum_{y=0}^{N-1}[\mbox{άρτιο}][\mbox{άρτιο}-j\cdot\mbox{περιττό}][\mbox{άρτιο}-j\cdot\mbox{περιττό}]\\
&=\sum_{x=0}^{M-1}\sum_{y=0}^{N-1}[\mbox{άρτιο}][\mbox{άρτιο}\cdot\mbox{άρτιο}-2j\cdot
\mbox{άρτιο}\cdot\mbox{περιττό}-\mbox{περιττό}\cdot\mbox{περιττό}]\\
&=\sum_{x=0}^{M-1}\sum_{y=0}^{N-1}[\mbox{άρτιο}\cdot\mbox{άρτιο}]-2j\sum_{x=0}^{M-1}
\sum_{y=0}^{N-1}[\mbox{άρτιο}\cdot\mbox{περιττό}]-\sum_{x=0}^{M-1}\sum_{y=0}^{N-1}[\mbox{άρτιο}\cdot\mbox{άρτιο}]=
\mbox{πραγματική συνάρτηση}
\end{align*}
Στην παραπάνω παραγωγή, το τέταρτο βήμα προέκυψε από τον τύπο του \textlatin{Euler} και το γεγονός πως οι συναρτήσεις του συνημιτόνου και του ημιτόνου χαρακτηρίζονται από άρτια και περιττή συμμετρία αντίστοιχα. Γνωρίζουμε επίσης από την Ιδιότητα 8, πως η συνάρτηση $f$, θα πρέπει εκτός από το να είναι πραγματική, να χαρακτηρίζεται και από άρτια συμμετρία. Ο μόνος όρος στην προτελευταία γραμμή που περιέχει φανταστικές συνιστώσες είναι ο δεύτερος όρος, ο οποίος σύμφωνα με την Εξίσωση (4.6-14), είναι ίσος με το μηδέν. Επομένως, εάν η συνάρτηση $f$ είναι πραγματική και άρτια, τότε ο μετασχηματισμός $F$ είναι πραγματικός. Όπως επισημάναμε προηγουμένως, ο $F$ είναι επίσης άρτιος, αφού η $f$ είναι πραγματική, κάτι που ολοκληρώνει την απόδειξη.
Ας αποδείξουμε τέλος την ισχύ της Ιδιότητας 6. Από τον ορισμό του διακριτού μετασχηματισμού \textlatin{Fourier}$^{24}$\footnotetext[24]{Ας σημειωθεί πως στην προκειμένη περίπτωση δεν προχωρούμε σε αλλαγή μεταβλητής; το μόνο που κάνουμε είναι να υπολογίσουμε το διακριτό μετασχηματισμό \textlatin{Fourier} της συνάρτησης $f(-x,-y)$ και για το λόγο αυτό, απλά αντικαθιστούμε αυτή τη συνάρτηση στην εξίσωση ορισμού του, όπως θα κάναμε και με οποιαδήποτε άλλη συνάρτηση.}
\begin{equation*}
\mathcal{F}\{f(-x,-y)\}=\sum_{x=0}^{M-1}\sum_{y=0}^{N-1}f(-x,-y)e^{-j2\pi(ux/M+\upsilon y/N)}
\end{equation*}
Εξαιτίας της περιοδικότητας της συνάρτησης $f(x,y)$ θα είναι $f(-x,-y)=f(M-x,N-y)$. Ορίζοντας τώρα τις μεταβλητές $m=M-x$ και $n=N-y$ θα λάβουμε
\begin{equation*}
\mathcal{F}\{f(-x,-y)\}=\sum_{m=0}^{M-1}\sum_{n=0}^{N-1}f(m,n)e^{-j2\pi(u[M-m]/M+\upsilon[N-n]/N)}
\end{equation*}
(προκειμένου να πειστείτε πως τα παραπάνω αθροίσματα είναι σωστά, ξεκινήστε από ένα μονοδιάστατο μετασχηματισμό και αναπτύξτε κάποιους όρους με το χέρι). Επειδή όμως γνωρίζουμε ότι $\exp[-j2\pi\cdot\mbox{(έναν ακέραιο)}]=1$ η παραπάνω σχέση θα λάβει τη μορφή
\begin{equation*}
\mathcal{F}\{f(-x,-y)\}=\sum_{m=0}^{M-1}\sum_{n=0}^{N-1}f(m,n)e^{-j2\pi(um/M+\upsilon n/N)}=F(-u,-\upsilon)
\end{equation*}
σχέση, που ολοκληρώνει την απόδειξη.
\end{example2}
\end{document}
下面显示了这种情况的一个例子...由于某种原因输入了分页符，但我不知道为什么...有时会发生这种情况，有时不会......
